There's no business like show business

De voornaamste reden om naar Londen te verhuizen is natuurlijk Clint geweest. Een andere belangrijke reden was dat ik altijd al heel graag in de entertainment heb willen werken. Zingen en dansen zijn grote hobby’s geweest waar ik graag meer mee wilde doen. Bovendien wilde ik graag een kijkje nemen in een ander werkveld dan het onderwijs.  Nu ik toch mijn leven omgooide en mijn baan opzegde. Wat is dan de beste plaats om hiermee te beginnen dan Londen?

Ik woon nu inmiddels een half jaar in Londen. Voor ik vertrok had ik me goed voorbereid op het leven in de Britse hoofdstad. Ik had mijn huiswerk gedaan: mijn diploma’s waren vertaald, ik had een Engelse taalcursus gedaan, werk gevonden in het onderwijs via een detacheringsbureau.

Vrij snel na mijn emigratie uit Nederland hadden we een mooi appartement voor onszelf gevonden en begon ik met werken in het onderwijs. Na ongeveer een maand vond ik een vaste werkplek op een basisschool. Mijn plan liep gesmeerd. Wonen: check. Werk: check. Droom om in een musical te spelen: nummer 1 op mijn ‘to do’ lijstje. Maar hoe begin je hieraan?

In Nederland heb ik de nodige zang en danslessen gevolgd. Het laatste jaar voor mijn vertrek heb ik reuze hard gewerkt om mijn niveau naar een hoger plan te tillen. Ik had me ingelezen in wat ik nodig had om audities te doen. Dus had ik een aantal auditie nummers ingestudeerd. Ook had ik professionele ‘head shots’ laten maken door een fotograaf. Deze voeg je aan je CV toe die je een tijdens een auditie afgeeft. Nu moest ik meer inzicht gaan krijgen in welke stappen ik moest ondernemen om mijn droombaan te bemachtigen.

Headshots genomen door Corné de Rijke, Cornéphotograpy

Een dansschool in Londen was snel gevonden. ‘Pineapple Dance Studios’ is een bekend begrip voor ieder die van dansen houdt. Ongeveer elke stijl kun je hier volgen op elk niveau. Van hip hop tot ballet, van house tot jazz, van tap tot buikdans. In een oud ananassenpakhuis vlakbij Covent Garden vindt je de 11 dansstudio’s van Pineapple. Je hoeft geen lid te worden, de lessen zijn open en toegankelijk voor iedereen. Voor mijn verhuizing had ik al een aantal lessen gevolgd en ik had de smaak snel te pakken. Inmiddels ben ik elke zaterdag te vinden bij Pineapple en volg ik verschillende danslessen zoals jazz, tumbling, tap en musical theatre dance.

Via Facebook volgde ik Pineapple en op een avond verscheen een oproep op hun pagina. In de herfstvakantie werd een ‘Broadway Intensive’ georganiseerd door een organisatie die zich ‘Dance London’ noemde. Een hele week lang alleen maar musical theater jazz danslessen volgen van de meest bekende namen uit het vak bij Pineapple in hun studio’s. Daarnaast kregen we tap, zang en danslessen van een ‘Bob Fosse’ veteraan (voor een ieder die niet weet wie Bob Fosse is, google hem even). Dit leek me wel wat!

Na vlug overleg met Clint had ik de cursus snel geboekt. Clint zou de tijd die ik kwijt was aan de vijfdaagse cursus ook nuttig besteden aan een reis naar New York. Ik zou ons huis voor onszelf hebben dus besloot ik aan te geven dat ik wel een loge kwijt kon.

Op de dag voor de cursus ontmoette ik Jeannine, een leuke en aardige meid van begin twintig uit Zwitserland. Ze was speciaal voor de cursus naar Londen gekomen, omdat ze haar werk wilde maken van musical theater. Wellicht zou ze na de cursus nog wat langer blijven. Jeannine bleek niet al te verlegen dus al snel kletsten we de oren van elkaars hoofd en leerden we elkaar kennen. Het was fijn alvast één iemand te kennen voor de cursus begon. Jeannine ging de cursus voor professionals volgen. Ik had me opgegeven voor de vergevorderde amateurs.

De volgende ochtend stond een groep van zo’n 40 jongens en meiden te trappelen om te beginnen. We werden voorgesteld aan het team dat deze week had georganiseerd. Het bleek te gaan om een kleine club jonge meiden die zo’n cursus graag naar Engeland wilden halen, omdat deze lessen vaak alleen in Amerika te volgen zijn. Ook ontmoetten we alle docenten. Ze hadden gewerkt met en voor de meest grote namen, zoals Madonna, Adele en Disney.

Een week lang werkten we ons allemaal enorm in het zweet. De ene les na de andere volgde met soms een pauze van 5 minuten tussendoor. En dat van 9 tot 5 elke dag. Gedurende deze week heb ik enorm veel leuke mensen leren kennen. Degenen waarmee het makkelijkste contact was te leggen, waren toch de mensen die niet uit Groot-Brittannie kwamen, maar bijvoorbeeld uit Zweden, Zwitserland en Italië. Het viel me op dat het niveau enorm hoog was.

Na een week lang enorme lol en hard werken mochten we ons eindresultaat presenteren op een showcase. ‘Agents’ uit Londen waren uitgenodigd voor deze showcase. Gedurende de week had ik enorm veel kennis opgedaan en was erachter gekomen dat je zonder een ‘agent’ in Londen geen audities kunt doen. Open audities worden er bijna niet gehouden. Ik wist nu wat me te doen stond. Zorgen dat ik bij een ‘agency’ binnen kwam. Maar wat had ik daar voor nodig? Als je in een musical wilt staan moet je een ‘triple threat’ zijn. Je dans, zang en acteerwerk moet op het liefst hetzelfde hoge niveau zijn. Zingen en dansen deed ik al jaren, maar acteren? De laatste keer was op de middelbare school. Ik besloot me te gaan verdiepen in acteren.

Ook een showreel bleek onontbeerlijk. Een showreel is een korte video met de highlights uit je carrière ondersteund met muziek. Deze kun je opsturen naar ‘agencies’ zodat ze kunnen bepalen of ze je in hun portfolio willen opnemen. Hoe ging ik zo’n showreel voor elkaar fietsen? Ik had genoeg videomateriaal van optredens waaraan ik ooit had meegewerkt. Maar up to date audiomateriaal niet. Ik besloot een demo op te nemen. Clint stemde toe op mijn demo al mijn videomateriaal te monteren. Zo gezegd zo gedaan.

Een maand lang bestudeerde ik allerlei musicals en studeerde ik verschillende nummers in. Ik koos een aantal nummers die ik al in mijn repertoire had en zocht wat nieuwe nummers uit. Ik wilde zo veel mogelijk variatie in mijn demo laten horen.

In de kerstvakantie waren we twee weken in Nederland en had ik afgesproken bij een goede vriend die een opname studio had. Op een middag heb ik daar in de studio zes verschillende nummers ingezongen. Ik vond het zwaar, maar enorm leuk werk. Het is zo anders om in een grote zaal voor publiek te zingen of in een studio. In een studio hoor je werkelijk elk klein foutje wat je maakt.

Ondertussen had ik me verdiept in wat ik nodig had om mijn acteren naar een hoger plan te tillen. Ik moest in ieder geval twee monologen kunnen presenteren. Na wat zoekwerk vond ik er een aantal. Een ervan leek me op het lijf geschreven. Binnen een week kende ik deze monoloog van buiten. Via de organisatie van de Broadway Intensive had ik wat informatie aangevraagd over acteercursussen. Ze  verwezen me door naar ‘The Actors Centre’, een organisatie voor acteurs in Londen. In de carnavalsvakantie zullen ze me in een week klaarstomen voor het werkveld. Ik moet naast een moderne monoloog ook een stuk van Shakespeare kunnen uitvoeten. Helaas vlotte het memoriseren van deze tekst niet zo. Ik vind aan oud-Engels soms geen touw vast te knopen.  Dus ik ben benieuwd hoe ik het ervan af ga brengen!

Twee weken na het opnemen van mijn demo ontving ik het eindresultaat. 6 volledige nummers en een compilatie van de beste stukjes. Wat gek om jezelf zo terug te horen! Albums die je koopt zijn natuurlijk helemaal perfect en is er misschien wel wekenlang aan gewerkt. Maar wij hadden afgesproken dat het niet perfect zou worden afgemixt en de kleine foutjes erin zouden blijven. Want anders zou het geen demo meer zijn. Live zal ik natuurlijk wel moeten kunnen uitvoeren wat er op mijn demo te horen is.  Mijn familie en vrienden waren heel trots op het resultaat.

Nu kwam het moment dat Clint het videomateriaal op de audio compilatie moest gaan mixen. Een aantal dagen heeft hij hieraan gewerkt.  Het eindresultaat is zeer goed gelukt volgens mij.

Op mijn homepage kun je mijn showreel bekijken of klik op deze link op You Tube: https://www.youtube.com/watch?v=0SDiyiP76nc